Reşat Nuri Güntekin, bir yazısında aşağı yukarı şöyle diyordu: “İnsanların kahvelerde pineklemesini istemiyoruz ama onun yerine nasıl zaman geçireceklerini de düşünmeliyiz. Bir kısmımız kitap okumalarını söyleyecek. Fakat okumak da hayatımızdaki diğer birçok eylem gibi eğitim işidir, belirli bir yaştan sonra da insan bu konuda pek kolay eğitilemez.”

Dediğim gibi bu alıntı birebir değil ancak yazarın muradı buydu. Reşat Nuri’nin yukarıdaki yazıyı kaleme almasının üzerinden aşağı yukarı doksan yıl geçti. Bugün çok şükür ki o günlere göre halkın kitap, dergi okuma oranı kat ve kat daha yüksek. Bu da elbette genellikle küçük yaşlarda kazanılan okuma alışkanlığının sonucunda gerçekleşiyor.

Bizim ilkokul, ortaokul yıllarımızda çok kötü kâğıtlara basılan çizgi romanlar ve birer fasikül ebadında polisiye romanlar, öyküler vardı piyasada. İlk bakışta okuyana herhangi bir bilgi vermeyecek ya da kültürel katkıda bulunmayacak bu gibi ‘paçavraları’ okumamızı istemezdi büyüklerimiz. Ama inanın, o ‘paçavraları’ inatla okuyan bazılarımız, daha sonra gerçekten de iyi birer kitap okuru haline geldiler. O ‘paçavralar’ sayesinde okuma alışkanlığı kazanıp sonraki yıllarda daha değerli, daha kaliteli, nitelikli metinler okumaya başladı bu arkadaşlarımız.

Bunları neden mi anlattım? Bugün ne yazık ki anlattığım dönemdeki gibi popüler çizgi romanlar, gazete bayilerinden alınabilecek ucuz polisiye romanlar yok. Onlar yok ama belki de onlardan daha fazla satan ve genellikle ortaokul veya lise çağındaki –çoğunlukla- kızlarımızın okuduğu popüler kitaplar var. Bu kitapların da çok matah şeyler olmadığını tahmin ediyorum ve duyuyorum ki bazı öğretmenlerimiz, öğrencilerinin bu gibi kitaplar okumalarını istemiyorlar, hatta yasaklıyorlarmış.

Duyduklarımın doğru olmamasını umuyorum. Öyle umuyorum da hatırlatmadan geçemeyeceğim: Bırakın, çocuklarımız okusun. Okudukları yararsız gibi görülebilir, sizlere zaman kaybı gibi gelebilir. Fakat bir kitabı elinden bırakmadan okuyorsa o çocuk artık iyi bir okur olma yolunda ilk basamakları aşmıştır. Ondan sonra da daha nitelikli kitapları bulmak için kendi yolunu bir şekilde çizecektir. Bırakalım, yeter ki okusunlar…