HABER Mİ İÇERİK Mİ?

Son yıllarda basınımızda haberden ziyade farklı türde metinlerin ağırlık kazandığına şahit oluyoruz hep birlikte. Beş on yıl öncesine kadar araştırmacı gazetecilik adıyla anılan ve yoğun emek gerektiren, bazen tek bir haber için haftalarca, hatta aylarca uğraşılması gereken bir alan vardı. Günümüzde halen var ancak bu alan giderek sahipsiz kalıyor, bir haber için bu kadar uzun süre harcanmasına artık ne piyasanın ne de gazete yöneticilerinin tahammülü var. Araştırmacı gazetecilik büyük ölçüde artık yapılamıyor. Onun yerine kurumlardan gelen basın bültenleri, ajanslardan alınan ve neredeyse her gazetede, her haber sitesinde birbirinin hemen hemen aynı metinlerle yer verilen haberler daha çok yer buluyor kendilerine.
Bunların yanında giderek artan bir şekilde ‘içerik üreticisi’ diye anılan kişi ya da kurumlar tarafından üretilen metinlerle karşılaşıyoruz birçok haber sitesinde. Hangi hastalığa ne iyi gelir, şu durumda ne yapmak gerekir gibi başlıkları olan bu metinler, okuyucunun da belli bir yere kadar ilgisini çekiyor açıkçası. Basının amacı yalnızca okunmak ise bu yazıların işe yaradığını söyleyebiliriz dolayısıyla. Bu tür içerikler, birkaç yüz lira karşılığında genellikle imzası dahi konmayan kişiler tarafından birkaç saatlik bir internet araştırması sonucunda üretiliyor. 
Öncelikle bahsettiğimiz metinlerde anlatılanların güvenilirliği yeterince sorgulanıyor mu, sorusu geliyor akla. Onun ardından da basında asıl olarak var olması gereken haber yerine böylesi metinlerin yoğunlaşmasının asıl nedeninin ne olduğu konusu geliyor. Az önce dediğim gibi, asıl amaç okunmaksa buna itiraz edemeyiz ama basının amacı yalnızca daha çok okunmak mıdır, bunu da sorgulamamız gerekiyor kanaatimce.