KARAVIZ KAPIZI BİR CENNET

KARAVIZ KAPIZI BİR CENNET
 
Bugün 06 şubat 2011. Güneşli pırıl pırıl bir gün.  TURDAK grubuyla yine  doğadayız. Yine dereler geçip tepelere tırmanacağız. Yine orman içi  keçiyolları, yolaklar  bize asfalt olacak. Bu gün, Turgutlu’nun  güney kesimlerinde Güney köy, Dağyeniköy, Çayıralan Mah. Karavuz Kapızı, kayrak köyleri arasında Kulübün  20. Doğa yürüyüş etkinliğini gerçekleştirdik.
            Her zaman olduğu gibi 07.00 toplanma yeri Belediye eski binası önünde toplan grubu taşıyacak olan otobüs beklemeksizin hareket etti. Etkinliklerin müdavimi Hüseyin Savaş’ın Doğa yürüyüşleri için hemen araba da yazıp okuduğu  aşağıdaki Doğa sevgisi şiiri alkışlarla  ilgi topladı.
 
Sabahın alacakaranlığında
Toplanıyoruz çıkmak için doğaya
Herkes sıcacık uyurken yatağında,
Doğaseverler geldik bir araya.
 
Kimimiz eşini, çocuğunu bıraktı uyurken
Kimimiz annesini, babasını.
Genç, yaşlı; bay, bayan demeden
Toplandık yine geldik bir araya.
 
Bir haftalık özlemle
Selamlaşıp şakalaşıyoruz.
Sabırsızlanıyoruz bir an önce
Çıkmak için doğaya.
 
Koyuluyoruz hafiften hafiften yola
Her hafta başka bir mekâna,
Güzelliğini paylaşmak için
Bekliyor orada bizi eşsiz doğa.
 
Kâh yoruluyoruz kâh susuyoruz
Arada mola da veriyoruz.
Gülüp oynayıp eğleniyoruz.
Daha sonra yine yürüyoruz.
 
Doğanın gizemli güzelliği
Mest ediyor her birimizi.
Anlamıyoruz bile akan terimizi
Sarıyor doğanın eşsiz güzelliği hepimizi.
 
Bitiyor bu haftaki gezimiz de
Yorgunluk ve mutluluk yüzümüzde
Vedalaşıyoruz hepimiz biz bize
Haftaya buluşmak için sessizce.
 
 
 
               Derbent, Çıkrıkçı, Ayvacık Köyleri; yine şaklaşarak kısa bir sürede geçilerek parkur başlangıcı Güney Köyüne varıldı. Güney’li köylüler akıllı insanlar kahvehanelerde çay yerine süt içiyorlar. Bizde birer ikişer sütlerimizi içerek hem ısındık hem  enerjimizi depoladık. Başkan Celalettin hoca Gruba kuralları kısaca anımsattıktan sonra  hareket başladı. TURDAK gurubunun bu parkurda her yıl yürüdüğünü patikayı kılavuzsuz bulmalarından anlıyorum. Güney köyünden dereyi izleyerek güzel bir patikadan  birkeç dreyi zorlukla geçerek Dağyeniköy’e vardık. Dağyeniköy de yeşilliklerin arasında  güzel bir Yörük köyü. Burada  beklemeden Yine patikalar kullarak Çayırlan’a vardık.Çayıralan mahallesi Dağyeniköy’e bir kilometre yakınken 15 km uzaklıktaki Yunusderesi köyüne bağlı  Turgutlulu bir çok varlıklının yazlık yaptırdıkları  şirin bir yerleşim yeri. Kahvaltı mola yerimiz; Çayıralan’da Turdaklıları  her gelişi  çay ikram ederek ağırlayan Yaşar Zengin’in bir zamnlar kahvehane olarak kullandığı evi. Burada hem dinlendik hem de Yaşar Efe’nin çayları ile açlığımızı giderdik. Yine hareket başladı. Şuan yapraklarını dökmüş olsalar bile büyük bir meşe ormanı içinde zaman zaman patikaları kaybetsek, sonbaharda dökülen yapraklar sanki hali gibi tüm orman içini kaplamıştı. Kayarak, düşerek  çalılara tökezleyerek Karavuz kapuzu denilen yaz kış akan şelelesi ile muhteşem bir görüntü veren yere geldik. Grup bir anda büyülendi sanki. Resimler çekildi. Yine hareket başladı. Kapızın dibine kadar vardık. Güçlükle indiğimiz  buradan  yine güçlükle çıkacağız. Artık bundan sonrası yokuş. Zamanında odun kömürü yakanların bıraktığı  patikayı bularak zaman da patikayı kaybederek  meşe ormanı içinden yaklaşık iki saat içinde ancak çıkabildik. Vardığımız tepeden tüm çevre ayak altındaydı sanki. Kimisi dökülmemiş ama kahverengi, sarı, devetüyü renklerini almış meşeler, yaz kış yemyeşil kalan Pinar, çam ağaçları hep birlikte bir renk cümbüşü içindeydi. Yer yer erimemiş kar kümeleri görek her bir yana  yeşil sapı üzerinde boynunu eğmiş kardelenler, sarılı aklı açan çiğdem çiçekleri açmıştı. Tepeden sonrası patika olmasa da  orman yangın yolundan  Kayrak köyüne sert  iniş  inerek vardık. Otobüsümüz bizi burada bekliyordu. Böylece Güzel ve güneşli bir günde 42 katılımcının hoşnutlu içinde etkinliği bitirdik.   HABER MERKEZİ